شاید داستان قورباغه و ظرف آب را شنیده باشید . این داستان مثال خوبی برای زوال تدریجی است . اگر یک قورباغه تیزهوش و شاد را بردارید و داخل یک ظرف آب جوش بیندازید قورباغه چه کار میکند ؟ بیرون می پرد ! در واقع قورباغه فورا به این نتیجه می رسد که لذتی در کار نیست و باید برود . حالا اگر همان قورباغه یا یکی دیگر را بردارید و داخل یک ظرف آب سرد انداخته و ظرف را روی اجاق گذاشته و به آرامی حرارت دهید قورباغه چه کار می کند ؟ استراحت می کند و چند دقیقه بعد به خودش می گوید که ظاهراً آب گرم شده است . و تا چشم به هم بزنید یک قورباغه آب پز آماده است . آیا اگر فردا صبح از خواب بیدار شوید و ببینید که بیست کیلو چاق شده اید نگران نمی شوید ؟ البته که می شوید ! سراسیمه به بیمارستان تلفن می زنید الو الو اورژانس ، کمک ، کمک ، من چاق شده ام ! اما اگر همین اتفاق به تدریج رخ دهد و ماهی یک کیلو چاق شوید آیا باز هم همین عکس العمل را انجام می دهید ؟ نه ! با بی خیالی از کنارش می گذرید . برای کسانی که ورشکسته می شوند . اضافه وزن می آورند یا طلاق می گیرند ، این حوادث دفعتاً اتفاق نمی افتد – یک ذره امروز – یک ذره فردا و سرانجام یک روز هم انفجار ! و آنها با تعجب می پرسند “ چرا این اتفاق افتاد ؟ “
نتیجه :
زندگی به تدریج اتفاق می افتد . زندگی ماهیت انبارشوندگی دارد و هر اتفاقی به اتفاق دیگر افزوده می شود .
http://www.fxacm.com
سلام خانم
زندگی برای کسانی که چیزهی زیادی رو با شور و اشتیاق دوست می دارن بهشت است.
یا علی
التماس دعا